تیمبوکتو-پل استر
هوالمحبوب
اسم کتاب «تیمبوکتو» است. آدم اول وسوسه می شود که بداند «تیمبوکتو» چیست؟ اما وقتی جلوتر می روی، می فهمی نباید بپرسی «تیمبوکتو» چیست، چون داستان برایت معلوم می کند که «تیمبوکتو» یک مکان است.
در نقشه جغرافیا، «تیمبوکتو» اسم یکی از شهرهای کشور مالی در غرب قاره بزرگ آفریقاست. جایی که به محل برخورد و پیوند فرهنگهای آفریقایی سیاهپوست، بیابانگردان عرب و کوچ گران معروف است. شاید بشود تناسبی بین این جای نقشه با آخرین کتاب «پل آستر» که اسمش «تیمبوکتو» است، برقرار کرد، البته فقط شاید!
«تیمبوکتو»ی آستر، سرزمین
موعود ویلی شخصیت داستان است. جایی که عدالت یا منطق دنیا در آن تأثیری بیش از این
دنیا دارد
از نظر ویلی تیمبوکتو جایی است که انسان ها بعد از مرگ به آن وارد می شوند دنیای که همه چیز آن زیباست و حتی به سگ های باوفا هم اجازه ی ورود به آن داده می شود.
تیمبوکتو داستانی است که ابتدا ما را به دنیای سرگردانی و سرگشتگی ویلی شاعر ناکام آمریکایی می برد و بعد دنیا را از دید یک سگ به ما می نمایاند. ویلی جوانی است که مثل اغلب قهرمان های داستان های استر در عین معمولی بودن یک جور نامتعارفی زندگی می کند. پول های فراوانش را بیهوده به باد میدهد و یک روز تصمیم میگیرد از خانه ی مادرش خارج شود و یک زندگی توام با سرگردانی را به همراه مستر بونز باوفا شروع کند.
مستر بونز در همه ی لحظه های خوب و بد ویلی مث همه ی سگ های باوفا همراه اربابش است هم مراقب اوست هم همدم و همدرد لحظه های زندگی اش و روزی که بالاخره ویلی چشم از جهان فرو می بندد مستر بونز با چهره ی خشن زندگی آشنا می شود و سعی میکند بعد از ویلی هم زندگی اش را اداره کند.
تک گویی های ویلی شاید در ابتدا برای مخاطب ملال آور باشد اما رفته رفته با ورود شخصت هایی مث پُلی و هنری داستان جذاب تر می شود.
نگاه کردن از چشم یک سگ به دنیای آدم ها تجربه ای متفاوت است.
استر به سبک پست مدرن می نویسد و اغلب قهرمان هایی که خلق میکند انسان هایی شوریده حال و سرگشته در دنیای مدرن آمریکای معاصر است. توصیف حالات و شخصیت ها واکاوی درونی آدم ها و ریز بینی و دقت در جزئیات از ویژگی های خاص قلم اوست. پیش از این کتاب هایی چون: ناپیدا، اوهام، سه گانه ی نیویورک و بخور و نمیر از وی منتشر شده است. جسارتش را در نوشتن دوست دارم. آدمی است که شبیه هیچ کس نمینویسد و جور یمینویسد که هر کسی شاید نپسندد ول یمن که بیشتر آثارش را خوانده ام میتوانم بگویم جزو نویسنده های محبوبم به شمار می رود. از نظر من ابتدا آثار دیگرش را مطالعه کنید بعد بروید سراغ این کتاب تا با دنیای او مانوس تر شده باشید.
راستی داستان دو شهر رو خوندی؟ من گرفتمش ولی نمیدونم چرا میلی به خوندنش ندارم!!