چله نشینی
هوالمحبوب
سلام به دوستان خوب همراه
تازگیا هر وقت فکر وبلاگ میوفتم عذاب وجدان میاد سراغم. انگار که اینجا هیچ رقمه به دنیای مجازی مرتبط نباشه انگار که اینجا مث روزهای بی خبری یه دنیای کوچیک 4در 6 هست برای من و زمزمه هایی که دلتنگشونم.
هیچ وقت نتونستم به این فکر کنم که نوشتن برای وبلاگ وقت هدر دادنه برعکس تلگرام که بدجوری وقت تلف کردنه و میدونم و ترکش نمیکنم متاسفانه!
اومدم این بار به مناسبت چهل روزگی ایلیا دوباره شروع کنم به نوشتن از دلتنگی ها از عشق از کتاب و از مدرسه.
عجیب دلتنگ روزهای پر بار گذشته هستم و سعی میکنم دوباره پر انرژی باشم و فعالیت کنم و از نوشته های خودم بذارم و کتابهایی که خوندم.امیدوارم دوباره هممون جمع بشیم کنار هم تو بلاگ.
- ۹۴/۱۰/۰۹