سگیز مین‌جی اوباشدان (*)

هوالمحبوب 

گاهی به این فکر می‌کنم که آیا ممکن است روزی، به گناهی که کسی را بابتش ملامت می‌کردم، گرفتار شوم؟! خدایا مصونم بدار از زخم زبان زدن به کسی، از قضاوت کردن کسی، از به دیده تحقیر نگریستن به گناهکاری. در امانم نگه دار از فکری که به من حس خوشایند برتر بودن بدهد. مراقبم باش تا غره نشوم، که اعمالم را، رفتارم را شایسته تکریم ندانم‌.

مراقبم باش که گرفتار همان گناهی نشوم که روزی کسی را به خاطرش سرزنش می‌کردم. آدمی به آهی بند است. این جهان پوچ و خالی نمی‌ارزد که دلی بیازاری و مصون باشی از عقوبتش. 

پناهم باش محبوب من که جز تو پناهی نیست، یارم باش که جز تو یاری نیست، خدای مهربان که صدایم کردی، حرف‌هایم را می‌شنوی؟! دوستم داری؟! ترس‌ها را بشوی از دلم. 

(*) هشتمین سحر