گفتگوهای تنهایی

گفتگوهای تنهایی

سی و پنج سالگیِ یک معلم ادبیات در روستایی همین حوالی...

بایگانی

خداحافظی با تابستان در اوج

دوشنبه, ۲۵ شهریور ۱۳۹۸، ۰۶:۳۱ ب.ظ
هوالمحبوب

 

یک ماهی می‌شود که کلاس ایروبیک می‌روم. اوایل صرفا جهت خلاصی از تنبلی مفرط بود و با توجه به اینکه اضافه وزنم را پیش از باشگاه رفتن آب کرده بودم، هدفم از باشگاه رفتن رسیدن به یک اندام ورزیده و سر حال بود. من فکر می‌کردم ایروبیک چیزی شبیه یوگا و مدیتیشن است که در آن فقط ریلکس می‌کنی و حالت خوب می‌شود!

نگو در کلاس ایروبیک بلایی به سرت می‌آوردند که هر روز ساعت دوازده با عضلانی گرفته و کوفتگی شدید راهی خانه شوی.
الغرض اینجانب در همان جلسۀ نخست کلاس، بیهوش شدم. اینقدر بلد نبودم از بینی نفس بکشم و با دهان پس بدهم که قلبم گرفت، سرم گیج رفت و بین دست‌گاه‌های بدنسازی ولو شدم. مربی که خانم بسیار سختگیری است توانست با یک شکلات کاکائویی و کمی ماساژ احیایم کند. اما بعد از این ماجرا مدام ترس برم می‌داشت که نکند مشکلی دارم که نمی‌توانم هم پای دیگران ورزش کنم. که الان بعد از یک ماه به این نتیجه رسیدم که مشکلی جز تنبلی و خشکی بیش از اندازه عضلات وجود ندارد.

خانم حسینی جوری ما را تمرین می‌دهد که انگار قصد شرکت در بازی‌های جهانی داریم یا خدای نکرده در اردوی تیم ملی هستیم!
ایروبیک ورزش سختی نیست اما بدن من به شدت غیر قابل انعطاف است و تحرک کمی که در طی این سالها داشته‌ام عملا از من یک چوب خشک ساخته، به قول خانم حسینی صد رحمت به چوب خشک!

در جلسۀ چهارم به خانم حسینی گفتم، گویا من استعداد ورزشی ندارم، من توی دبیرستان همۀ درسهایم بیست بود به جز هنر و ورزش! او هم خندید و گفت برعکس من که ورزشم بیست بود و بقیه درسام افتضاح!
خانم حسینی آن اوایل می‌گفت حالا دست و پای مخالف را با هم می‌کشیم و من چند ثانیه هنگ می‌کردم که دست و پای مخالفم را چطور انتخاب کنم. نعیمه می‌گفت باید قبل از کلاس ایروبیک برایت کلاس تشخیص دست و پای چپ می‌گذاشتم. اما جدای از شوخی این مسئله به خنگی من ربطی ندارد، من عصب و عضله‌هایم با هم هماهنگ نیست. این مسئله صرفا با تمرین و ممارست حل خواهد شد. خانم حسینی گفت اگر کلاس ایروبیک در آب شرکت کنی، بدنت نرم تر می‌شود و راحت‌تر می‌توانی حرکات کششی را انجام دهی.
امروز برای اولین بار در عمر سی و یک ساله‌ام پایم را در استخر گذاشتم، حس جالب و خوبی بود. عاشق جکوزی شدم و فهمیدم وقتی شنا بلد نیستم نباید شنا کنم تا یک هو پایم سر نخورد و با کله فرو نروم زیر آب تا یک دختر ده ساله نجاتم دهد!


+آقای زارعی که دوبار کامنت خصوصی گذاشتین، من برای پاسخ دادن به شما هیچ راه ارتباطی ندارم. لطف کنید یا کامنت عمومی بذارین یا آدرس وبلاگ‌تون رو.

  • ۹۸/۰۶/۲۵
  • نسرین

من و تجربه‌هایم

نظرات  (۲۴)

  • دچارِ فیش‌نگار
  • منم توی کلاس شنای دانشکده این مشکل ناهماهنگی رو داشتم :)

    چقدر هم خندیده شدیم تا حل شد

    پاسخ:
    جدا خیلی مسئلۀ پیچیده‌ای هست، نمی‌دونم چطوری بعضیا مشکلی ندارن باهاش:))

    من دوست دارم تند تند تابستون رو ماچ کنم و هلش بدم که بره بلکه زودتر پاییز بیاد :))

     

    ایروبیک خیلی خوبه، انقدر ورجه وورجه میکردن تو باشگاه منم سر ذوق می‌اومدم :)

     

    منم استخر نرفتم، به جاش چندبار تو دریا رفتم شنا کنم، شب شنا کردن می‌چسبه (البته منظورم از شنا آب بازی و توی آب قدم زدنه وگرنه شنا بلد نیستم):دی

    پاسخ:
    ای دوست دار پاییز، هیچ وقت با تو سر این مسئله به تفاهم نخواهم رسید:)

    والله ورجه وورجه که چه عرض کنمف لت و پار میشیم تا برسیم خونه:)

    هی پز دریاتون ور بده ها باشه :))
  • دچارِ فیش‌نگار
  • خب ما بچگی کمتر شیطونی و تحرک داشتیم احتمالا

    پاسخ:
    آره انصافا من بچه بودم سرم کلاه رفته :)

    ایضا منم سر تابستون با تو به تفاهم نمی‌رسم :))

    ولی خب سر حال میاید دیگه :)

     

    عزیزم همین که تو تابستون رو دوست داری خودش زیر پوستی پز هوای خوب رو دادنه؛بذار منم با دریا خوش باشم لااقل :دی

    پاسخ:
    من بالاخره تو رو میارم تبریز حالا ببین:)

    پز بده منم با کوه و جنگل مون پز میدم چاره چیه:)

    فقط اون جایی که بچه ده ساله نجاتت داده 😂

    پاسخ:
    اینو دیگه جایی نگینا بین خودمون بمونه :))

    Amma ma moshkelam ba kelas e varzeshi ye pish moshkel dare

    Vasvasi 

    :| 

    Ahanghayi ke asabamo daghun mikone chon fazam payine 

     

    پاسخ:
    خواهشا فارسی بنویس.
    من اصلا فینگلیش رو نمیتونم بخونم .


    چه آهنگایی مثلا؟
    چه ربطی به وسواس داره؟ متوجه نشدم

    به نظرم آدمی که ورزش نکنه یه جا از اراده‌اش لنگ میزنه. ورزش کردن ، جدایِ از رشته‌اش ، اولین تاثیرش تقویتِ اراده است.

    من شنا رو دوست دارم و گاه گداری پام به آب میخوره ولی عاشقِ فوتسال و سالنم. :)

    پاسخ:
    خوشحالم که شامل این توصیف نیستم دیگه :)

    منم والیبال رو خیلی دوست دارم.

    من نمیدونم چرا همش درمورد مطالب بعضی از دوستان یاد خاطراتم میفتم. 

    تو عمر هزار ساله ام تنها سه بار رفتم استخر.

    اول بار قبل از مدرسه رفتن، طلبیده شدم که با یه شوخیِ معمولیِ دایی بزرگه از روی سکو تالاپی افتادم تو عمق چهار متری و همونطوری چهار زانو نشسته بودم و اصلا نمیدونستم بعدش باید چی کار کنم. یکی دوتا قولوپ خوردم تا کشیدنم بیرون.

    دوم بار اما خرس گنده ای بودم برای خودم. قد و قواره م حدود یک و سی یا یک و چهل میشد. اما آب که از سر بگذرد چه یک وجب چه صد وجب. اصلا نرفته بودم آب تنی که. همینطوری واساده بودم آب تنی نگاه میکردم که یهو یکی پرت شد و تو آب و دوستاش فکر کردن من هُلش دادمو  منم همونطوری شیک و مجلسی با لباسهای پلو خوری مثل یه کُنده ی درخت ایستاده و عمودی رفتم تهِ عمق یک و نیم متری ایستادم و فاصله ی سرم تا سطح آب هم حدود  هفت هشت سانت بود و باز نمیدونستم باید چی کار کنم. که خود به خود و اوتوماتیک شروع کردم به دست و پا زدن. داییم هم همزمان از اون بالا داشت تلفنی با مادر حرف میزد و میگفت این مهدی "کُره بز" (تیکه کلومشه) انقدر شوق استخر داره همینطوری با لباس پریده تو آب داره با من بای بای میکنه.

    سوم بار اما... :((( خیلی خرس گنده تری بودم. نگم دیگه

    پاسخ:
    چقدر خاطره هاتون ترسناک بود از استخر:)

    امیدوارم من شبیه یه خرس گنده دست و پا نزنم تو استخر
    باید قبلش یاد بگیرم حتما :)

    من کلاس پیلاتس میرم فهمیدم برای منی که نمیتونم عضلاتم رو با فکرم هماهنگ کنم پیلاتس که ورزش ملایم تریه مناسب تره و خب از اونجا که عید کمر درد شدم مجبور شدم ورزش ترمیم کننده تری رو انتخاب کنم من عاشق پیلاتسم .

    در مورد استخر منم تا دو ماه پیش نرفته بودم اما حالا هی منتظرم پنجشنبه بشه که برم دو ساعت توی آب برای خودم بچرخم. من به شدت از اب میترسم از اینکه پام سر بخوره و برم زیر آب اما الان یاد گرفتم روی آب دراز میکشم و یه مسافتی رو هم روی آب دست و پا میزنم 😁😁 یه چند باریم به مرحله غرق شدن رسیدم ولی غرق نشدم ...

    خیلی خوشحالم برات😘😘😘

    پاسخ:
    والله ما پنجشنبه ها هم پیلاتس می‌ریم اغلب، ولی ملایمتی ندیدم تو پیلاتس:))
    این خانم حسینی پیرمون رو در میاره رسما :)
    البته تفاوت پیلاتس و ایروبیک در اینه که پیلاتس تحرکت کمتری داره و بیشتر روی عضله سازی کار میشه.
    عزیزم چقدر خوب، خوشحالم که به خودت میرسی و کیف میکنی با ورزش.
    امیدوارم منم بتونم یاد بگیرم بالاخره :)
  • مصطفا موسوی
  • نه استخر نه باشگاه تا این سن نشون میده شما یه شیرازی بالقوه اید! 

    پاسخ:
    قبول دارم که خیلی آدم تنبلی هستم، ولی انصافا پیاده‌روی خیلی می‌کنم، تو مدرسه هم که کلا سرپا در حال کارم، جزو مشاغل سخت محسوب میشه معلمی:)

    مگه من گفتم پیلاتس ملایمه؟ اتفاقا از ایروبیک خفن تره ولییی ورجه وورجه اش کمتره و آدم جا نمیمونه از حرکتا😁 

    حتما یاد میگیری .من از بچه ها تو استخر یاد گرفتم .هنوز هم میترسم غرق بشم😁😁

    پاسخ:
    ها همون، ولی حرکات کششی اش سخت تره خب، ولی چون مربی هر دو رشته تو باشگاه ما یه نفرهف خیل یتفاوتی حس نمی‌کنم من:)
    واقعا؟ بچه‌های استخر امروز اصلا منو محل ندادن :))

    Har varzzeshi aragh kardan dare

    Manam tamame talashamo mikonam ke ruzaye khassam ke aslan ham yek chaharom e mah nisto bishtare pak bemune badanam. Amma nemishe :| va khob... velesh 

    Az estakhr ham badam miad hamuntor ke az darya raftan ham khosham nemiad

    Farsi ham enshhaallah farda shayad dorost shod

    پاسخ:
    من کاملا شرایط تو ور درک میکنم، چون به عینه دیدم این رفتارها رو.
    دست خود آدمم نیست انگار. ولی امیدوارم بهتر بشه اوضاع.
    منم خوشم نمیومد ولی مجبور شدم برم چون بدنم حسابی خشک شده بود.
    الان حس میکنم حیف کردم سالها نرفتم استخر به خاطر یه ترس واهی یا حس چندش و غیره.
    امیدوارم:)

    کلا ادم یه مدت ورزش نمیکنه خیلی بدن تغییر میکنه! من تقریبا خیلی ساله ورزش میکنم تقریبا همیشه. ایروبیکم خیلی رفتم و خیلی دوست داشتم. اگرم هیچ ورزشی هم نکنم شده توو خونه برقصم یا درجا و پروانه بزنم اما خب معمولا اینکارو میکنم .تازگی ها TRx هم داشتم میرفتم که بنا به دلایلی دیگه خوشم نیومد البته نه از ورزشش که از مربیش و نرفتم. ما یادمه این وسط حدود یکی دو سالی من خیلی درگیر درس بودم توی اون مقطع من اولین بار در عمرم بود که ورزش نکرده بودم در این تایم‌ . بعدش رفته بودم باشگاه بدنسازی اسم نوشته بودم. حالا قبل اونروز من دقیقا سه روز متوالی مریض بودم و اونروز که یک کم سرحال تر شده بودم ناشتا بلند شده بودم رفته بودم ورزش از طرفی یکی دوسالی هم جز پیاده روی ورزش سختی نکرده بودم. دقیقا همین حالی که تو شدی من با درجه کمترش شدم. یهو چشام تار دید حالت تهوع گرفتم دست و پاهام یخ کرد. مربیه مربا داد حالم خوب شد. و منم دقیقا همین حرفتو تایید میکنم که اینکه آدم یه تایمی نمیتونه ورزش کنه به دلیل عدم امادگی بدنشه و شبیه چوب شده . که دوباره درست میشه.

    من یادمه اوایل که ایروبیک میرفتم کمردرد شدید گرفته بودم دولا مونده بودم کارم به دکتر و آمپول عضلانی رسید:دی ولی بعد چندماه متوالی ایروبیک رفتن دیگه درست شد. حتی اوایل که کوه میرفتم تا یک هفته تمام بدنم درد میکرد اما الان کلا کوه میرم عرقم نمیکنم چه برسه گرفتن عضلات!

    تو هم ادامه بده درست میشه...

    پاسخ:
    کلا توی هرکاری باید آدم پشتکار داشته باشه تا پیشرفت کنه، یهو جا زدن آدم رو به هیچ جا نمی رسونه. منم تصمیم گرفتم توی هیچ رشته ای دلسرد و مایوس نشم. امیدوارم هر دو رو به خوبی دنبال کنم.
    منم یه چند سالی بود که کوه رو گذاشته بودم کنار و بعد از مدت ها حدود دو سال پیش شروع کردم. به اصرار من از یه مسیر سخت هم رفتیم و می‌تونم به جرات بگم که جنازه ام رسید بالای کوه:)
    چون هم بعد مدت ها شروع کرده بودم و هم باد خیلی شدیدی بود. تازه برگشتنی هم از همون مسیر سخت برگشتیم تا یه هفته بدنم کوفته شده بود:)
    همون مسیر سخت که یه ساعت طول کشیده بود الان بیست دقیقه ای صعود میکنیم.
    پشتکار رمز موفقیت تو هر کاریه.

    سلام نسرین خانم عزیز

    صرفا به عنوان کسی که چند سالی هست که ایروبیک کار می‌کنم چند تا توصیه رو خدمتتون عرض می‌کنم چون این ورزش اگه درست انجام نشه نه تنها مفید نخواهد بود که به شدت آسیب میزنه. اول اینکه حتما نیم ساعت قبل و بعد از انجام تمرینات پیاده‌روی داشته باشید، دوش هم که بعد از اومدن از باشگاه از نون شب واجب‌تره. یه چیزی که تجربه‌ی شخصیه اینه که مثلا موقع خواب یا هر وقت که آرومید سعی کنید حرکاتی که تو باشگاه دیدید تو ذهنتون مرورشون کنید یا فیلم‌های ایروبیک رو زیاد ببینید این خیلی موثره که ذهن کم کم بهش عادت کنه چون همونطور که خودتون اشاره کردید هماهنگی اعصاب و عضله حرف اول رو میزنه و این ورزش برخلاف تحرک زیاد و کار زیادی که از اندام‌ها میکشه بیشتر یه ورزش ذهنیه. موقع انجام تمرینات اصلا سعی نکنید دقیقا مثل بقیه با نهایت تحرک و هیجان حرکات رو انجام بدید؛ در وهله‌ی اول فقط تمرکزتون روی حرکات پا باشه و حرکات دست رو کمتر یا یکی درمیون انجام بدید؛ ریتم پا که دستتون بیاد کم کم دست هم میتونید باهاش هماهنگ کنید و کم‌کم دست و پا و فکر با هم هماهنگ میشن و به صورت غیرارادی و با انرژی حرکات رو انجام میدید. فقط بازم تاکید میکنم حرکت اشتباه تو این ورزش خیلی عواقب داره، مخصوصا اینکه شما میگید انعطاف‌پذیری عضلاتتون کمه. به شدت مراقب گردن و زانو و کمر باشید. من اون اوایل که البته انعطاف‌پذیریم هم خوب و زیاد بود چون قبلش هم ورزش‌های رزمی کار میکردم، انقدر جوگیر میشدم و هیجاناتم فوران میکرد که از مربی هم تندتر حرکات رو انجام میدادم، یه مدت گردنم آسیب دید که فهمیدم یه سری حرکات رو کاملا اشتباه انجام میدادم. ببخشید طولانی شد، خواستم بگم خیلی مراقب باشید که خدای نکرده آسیب نبینید. :)

    پاسخ:
    سلام سمیرا جان

    وای چه کامنت خوب و پرباری.
    مربی هم میگه همیشه که بعضی از حرکات رو اشتباه انجام میدی و این خیلی خطرناکه، ولی الان دیگه همۀ حرکات رو بیست بار انجام نمیدم وسطش استپ میزنم.
    دوش که آره همیشه می‌گیرم و بدن آدم بدش آروم میشه.
    یه روز که آب مون قطع بود نتونستم به موقع دوش بگیرم و خستگی و کوفتگی تا چند روز باهام بود.
    حتما فیلم ها رو نگاه میکنم. مرسی از این همه اطلاعات خوب عزیزم.
  • منتظر اتفاقات خوب (حورا)
  • ولی بهت میاد والیبال بازی کنی:-)

    پاسخ:
    عاشق والیبالم و اغلب بازی می‌کنم :) 

    سلام 

    هیچوقت نرو داخل جکوزی دختر :)

    دلیلشو خواستی بهت خصوصی میگم :)

     

    و اما بعد

    شنا اولش سخته ولی اگر یک : یه دوست همیشه ، همراهت باشه روز به روز آسون میشه!

    دو مربیت واقعا باید مربی و استاد باشه اگر این دو تا رو داشتی شنا رو خیلی آسون میشه یاد گرفت :)

    من اولی رو داشتم ولی دومی رو متاسفانه نداشتم ولی خدا رو شکر تا حدودی تو کم عمق بلدم شنا کنم :)

    البته الان تا حدودی یادم رفته ولی خب تمرین مداوم میتونه دوباره به یاد آدم بیاره :)

    شنا واقعا ورزش خوب و با حالی است حال آدم رو زیر و رو میکنه امیدوارم این پاییز مورد اول پیدا بشه که دوباره استارتشو بزنم‌ برم‌ چون هم جسما حالت خوب میشه هم روحاً !

     

    اما بدن سازی بجز تو دوران نوجوانی دیگه هیچوقت نرفتم بخاطر مشکلی که داشتم همیشه یوگا میرفتم تا بدن سازی:)

    در کل امیدوارم خانم معلمی که کوردها رو تو اولویت آخرت دونستی ؛))  تو هر ورزشی که میری شاد و سلامت و موفق باشی و بمونی :) و البته ایشالا طعم خوشبختی رو به زودی حس کنی. آمین یا رب العالمین 🙏💚

     

     

     

     

    پاسخ:
    سلام جدی؟ بیا بگو حتما کنجکاو شدم:)

    دوست دارم ولی اون کلاس پیشرفته میره خیلی نمیتونه با من تمرین کنه، باید یه وقت آزاد پیدا کنیم که باهم باشیم.
    آره منم به عنوان تجربه اول خیلی خوشم اومد.

    ای بابا چرا آخر؟ من کلی دوست کورد زبان دارم که خیلی دوستشون میدارم.
    اون یه فراموشی مقطعی بود:)
    کوردها خیلی هم دلبرن اتفاقا
    قربانت عزیزم
    همچنین تو

    اون تصوری که درمورد ایروبیک داشتی رو من در مورد پیلاتس داشتم دو ماه پیش که می‌خواستم برم.

    لازمه بگم که تصور منم کاملا اشتباه بود؟ :))

    پاسخ:
    نه فهمیدم:)

    ما روزهای پنجشنبه هم پیلاتس میریم، یکی از یکی بدتر:)))

    ورزش باید جزء لاینفک زندگی ما باشه، چه لاغر باشیم چه چاق.. متاسفانه سبک زندگی طوری شده که به تنبلی عادت کردیم و مدام غر میزنیم که چرا حالمون خوب نیست. به نظرم ماهی یک بار کوه نوردی هم به برنامه هاتون اضافه کنید، هم حجم تنفسی بالا میره و هم استقامت بدن.

    پستتون با طراوت و انرژی بخش بود، انگار تمرین های خانم حسینی از دور روی ما هم اثر کرد :)

    پانوشت آخر پست منو یاد این مجلس هایی انداخت که یکی پشت میکروفن میگه پراید سفید به شماره شهربانی ... ماشینت جلو پارکینگه برو جابجا کن :))

    انشالله همیشه با انرژی و شاد باشید، و حال و احوال دلتون خوش و خرم :)

    پاسخ:
    من ورزشم به پیاده روی و کوه محدود میشد ولی از خواب غفلت بیدار شدم بالاخره:)

    دقیقا، ولی به قول سمیرا رشیدی به شرطی که حرکات رو درست انجام بدی

    وای خانم حسینی:))

    دیگه چیکار کنم، کامنت خصوصی میذارن و اسم چند تا کتاب ازم خواستن، نمی‌دونم توقع دارن لابد برم ایمیل بزنم بهشون.

    ممنونم همین طور شما.

    راستی، راجع به اون جواب کامنتم، من اون کتاب رو داشتم و دو سال پیش هدیه دادم به یکی از بلاگرها.

    کاش جلد دیگه‌ای داشتم و به شما هم هدیه میدادم.

    اگه کتابی رو خیلی لازم داشتین و نتونستین پیدا کنین، بگین شاید داشته باشم و بتونم هدیه کنم یا حداقل امانت بدم.

    بازم گلی به جمالت که یک بار پاتو گذاشتی استخر... من حتی فضای داخلیشو هم تا به حال ندیدم... خیلی دوستام اصرار کردن که باهاشون برم اما بنابه دلایل شخصی نرفتم و الکی دوست نداشتن رو بهونه کردم وگرنه علاقه ی شدیدی دارم برم...

    ورزش کردن تو تماشایی بوده گویا...  :)

    پاسخ:
    منم اولین بار بود که فضای داخلی و خارجی اش رو میدیدم :)
    دلایل شخصیت چیه؟ نکنه همون دلیلی بود که من داشتم ؟

    ممنون از مهر و توجه شما :)

    چشم، اگر کتابی لازم داشتم مزاحم شما میشم، البته امانت میگیرم :)

    شما هم اگر کتابی مدنظرتون بود آرشیو کتاب های من هم بد نیست، بعنوان هدیه تقدیمتون کنم..

    پاسخ:
    سنت امانت کتاب رو احیا کنیم اصلا.
    کتاب‌های بالای پنجاه تومن البته:) 
  • محمود بنائی
  • حلال هر مشکلی تمرین هست و پشت کار، موفق باشید

    پاسخ:
    دقیقا همین طوره، ممنونم 

    یه بار اوکی شیم بریم پارک آبی :))

    پاسخ:
    بابا شماها مصداق بارز اون پستی هستین که تو کانالم گذاشتم، سه سال طول می‌کشه تا سه تا آدم هماهنگ بشیم.
    حورا از اول تابستون قراره یه وقت ملاقات به من دبه، هنوزم که هنوزه منتظرم :))
    اگه قول بدی که نذاری غرق بشم من پایه‌ام :))
  • حامد سپهر
  • چرا پستهای جدید شمارو من نخوندم!!

    هر ورزشی سوای سلامتی جسمانی که به آدم میده سلامتی روحی بهش میده، قرار گرفتن توی محیط ورزشی به خودی خود روحیه رو بالا میبره ، واقعا کسایی که ورزش نمیکنن درک نمیکنم

    شنا خیلی خوبه در کنار ایروبیک ادامه ش بدین

    پاسخ:
    وبلاگ شما با من مشکل داره :)

    بله در کل اغلب بچه‌ها می‌گن تو که لاغری چرا میای ورزش، منم می‌گم چون شبیه یه تیکه چوب خشک بودم، اومدم یکم نرم بشم:))
    ان شالله ادامه خواهم داد

    باز خوبه حورا با تو قرار مدار داره با من اونم نداره😂

    آقا از من هیکلی تری تو قول نمیدم ولی تلاش میکنم نذارم غرق شی :))

    پاسخ:
    شاید تو مثل من بد پیله نبودی دیگه :)))

    به هیکل نیست که، به شنا بلد بودن و نبودنه :))

    رو تلاشت حساب می‌کنم :)

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">